Χριστιανική Εκκλησία Αθηνών
Η ιστορία της Εκκλησίας
Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΘΗΝΩΝ είναι μια ανεξάρτητη διοικητικά και οικονομικά εκκλησία, στηριγμένη αποκλειστικά στο Ευαγγέλιο (Αγία Γραφή), «βαπτισμένη» στην χαρισματική κίνηση του Αγίου Πνεύματος με έμφαση στο χρισμένο λόγο του Θεού που έρχεται από μια ζωντανή κοινωνία με το Θεό. Στέκεται στην εξουσία του ονόματος του Ιησού Χριστού και διδάσκει την εκπλήρωση όλων των ονομάτων του Θεού στην ζωή όλων των ανθρώπων μέσα από τη διακονία και τα χαρίσματα όλων των πιστών.
Το Νοέμβριο του 1992 περίπου 35 άτομα ξεκινήσαμε στην Αθήνα την πρώτη συνάθροιση της Χριστιανικής Εκκλησίας Αθηνών και αποφασίσαμε να προχωρήσουμε ως ξεχωριστή τοπική εκκλησία με υπεύθυνο τον Δημήτρη Λέκκα.
Οι πρώτες συναθροίσεις έγιναν, για 2-3 μήνες, σε ένα κτίριο στο Αιγάλεω που ήταν γιαπί και από την πρώτη-πρώτη συνάθροισή μας είδαμε τον Κύριο να ενεργεί.
Η πρώτη αίθουσα της εκκλησίας μας ήταν στην Αθήνα στην οδό Αρμοδίου 14, στον 2 όροφο, όπου η εκκλησία βρήκε τα βήματά της στην πορεία της με τον Κύριο. Ο Κύριος πρόσθεσε πολλές ψυχές και σε 5 χρόνια η εκκλησία αριθμούσε πάνω από 150 ενήλικες.
Η μεγάλη και σημαντική αλλαγή όμως δεν ήταν στον αριθμό αλλά στις καρδιές των ανθρώπων γιατί σ’ αυτά τα χρόνια ο Κύριος αποκάλυψε το πρόσωπό Του σε μας μ’ έναν τρόπο που ποτέ δεν είχαμε γνωρίσει πριν. Πολλά θρησκευτικά παραδοσιακά στοιχεία έφυγαν και αληθινή κοινωνία με τον Θεό που παράγει ζωντανή πίστη πήρε την θέση τους. Είδαμε την αλλαγή πολλών ανθρώπων που η ευλογία του Θεού πήρε κυρίαρχη θέση στη ζωή τους και από πρόσωπα που χρειάζονταν βοήθεια και οικοδομή μεταμορφώθηκαν σε παιδιά του Θεού που ήταν στηριγμένα και οικοδομημένα στον Κύριο. Παράλληλα, ζήσαμε μια σημαντική εποχή με βάση το 1995 όπου ο Κύριος μας επισκέφθηκε με σημεία και έργα του Αγίου Πνεύματος με ιδιαίτερο τρόπο. Τέλος, σ’ αυτή την εποχή η μαρτυρία του Θεού στην καρδιά μας έκτισε τον οραματισμό του Κυρίου μέσα μας.
Το 1998 μεταφερθήκαμε σε νέα αίθουσα στην Διπύλου 7-9, στην πλατεία Κουμουνδούρου και αυτό σήμανε και μια αλλαγή στον πνευματικό χώρο. Ο Κύριος πρόσθεσε το έργο του Αγίου Πνεύματος για ελευθερία στις ψυχές μας παίρνοντας την πίεση από πάνω μας, δίνοντάς μας βαθιά εμπιστοσύνη στον Κύριο. Επίσης, αύξησε την επιρροή της εκκλησίας στον κόσμο και μέσα στον χώρο των εκκλησιών.
Το 2008 ο Θεός έδωσε μια ευκαιρία και ξεκίνησε μια νέα εκκλησία στην Άνω Γλυφάδα κάθε Κυριακή βράδυ και το έργο έχει μια μεγάλη προοπτική στις ανατολικές περιοχές της Αττικής. Προχωράει με αργούς ρυθμούς, όμως η μαρτυρία του Θεού κρατάει την πίστη μας ζωντανή προσμένοντας μια δυναμική μαρτυρία για το πρόσωπο και το έργο του Χριστού μέσα στον κόσμο.
Τον τελευταίο καιρό πειραματιζόμαστε μια αριθμητική αύξηση πέρα από «τα όριά μας» γι’ αυτό και λειτουργούμε διπλές συναθροίσεις την Κυριακή και οραματιζόμαστε έναν μεγαλύτερο χώρο.
Επίσης το μήνυμα του Ευαγγελίου μέσω του διαδικτύου βρίσκει μεγάλη αποδοχή και ανοίγει πόρτες επικοινωνίας σε περιοχές εκτός Αττικής.
Προσμένουμε να προχωρήσουμε μπροστά και να ζήσουμε ό,τι ο Κύριος έχει για μας. Πάντα υπάρχουν προβλήματα αλλά ο Κύριος είναι δυνατός και πιστός.
Ομολογία πίστης
Η Χριστιανική Εκκλησία Αθηνών παραδέχεται τις παρακάτω βασικές διδασκαλίες:
- Τον ένα ζωντανό, αληθινό, δημιουργό Θεό: τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα (Ματθαίος 28:19, Β’ Κορινθίους 13:13, Εφεσίους 4:4-6, Ματθαίος 3:16-17, Λουκάς 3:21-22).
- Την ενσάρκωση του προαιώνιου Υιού του Θεού (Ιωάννης 1:14-15, 1:30, 3:31, 6:32-33, 17:5, 17:18, Ρωμαίους 1:3-4, Ρωμαίους 8:3, Γαλάτες 4:4, Φιλιππισίους 2:5-11, Εβραίους 2:14), Κυρίου Ιησού Χριστού από την Παρθένο Μαρία και το Άγιο Πνεύμα (Ματθαίος 1:18-25, Λουκάς 1:26-38), την αναμάρτητη ζωή Του (Ησαΐας 53:9, Ιωάννης 17:19, Λουκάς 23:41, 8:46, Ρωμαίους 10:4, Β’ Κορινθίους 5:21, Εβραίους 4:14-15, 7:26-28, Α’ Πέτρου 1:19, 2:22, Α’ Ιωάννου 3:5), την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος επάνω Του σε μορφή περιστεριού με αποτέλεσμα τη χρισμένη διακονία Του (Ματθαίος 3:16-17, Μάρκος 1:10, Λουκάς 3:21-22, Ιωάννης 1:32-33, Ησαΐας 61:1-2, Λουκάς 4:14-21, Πράξεις 10:37-38, 2:22, Εβραίους 2:3-4), το σταυρικό θάνατό Του (Ματθαίος 27:45-61, Μάρκος 15:21-47, Λουκάς 23:32-56, Ιωάννης 19:16-42, Πράξεις 2:23, 3:13-15, Α’ Κορινθίους 1:13, 1:23, 2:2, 15:3-4, Α’ Πέτρου 2:24, Γαλάτες 3:13, Κολοσσαείς 2:14-15), την ανάστασή Του από τους νεκρούς (Ματθαίος 17:22-23, 28:2-4, Μάρκος 16:1-8, Λουκάς 24:5-7, Πράξεις 2:24-32, 3:15, 4:10, 5:30, 10:40, 13:30-37, 17:31, Ρωμαίους 4:25, 6:4,5,9, 8:11,34, 14:9, Α’ Κορινθίους 15:4, 15:13-22, Εφεσίους 1:20, Αποκάλυψη 1:18), την απόδειξη της ανάστασής Του με την προσωπική Του φανέρωση σε προσδιορισμένους από το Θεό μάρτυρες (Ματθαίος 28:9-10,16, Μάρκος 16:9-14, Λουκάς 24:13-43, Ιωάννης 20:11-29, 21:1-14, Πράξεις 1:3, 10:41, Α΄ Κορινθίους 15:5-8), την ανάληψή Του στους ουρανούς (Μάρκος 16:19, Λουκάς 24:51, Πράξεις 1:9-11, Α’ Τιμόθεον 3:16), τον δοξασμό Του στα δεξιά του Πατέρα ως Βασιλιά του ουρανού και της γης (Ματθαίος 28:18, Πράξεις 2:33, Α’ Κορινθίους 15:23-28, Εφεσίους 1:20-23, Φιλιππισίους 2:9-11, Κολοσσαείς 1:13,15-20, Εβραίους 1:1-3, Α’ Πέτρου 3:22, Αποκάλυψη 1:5,18), και ως μοναδικού μεσίτη μεταξύ Θεού και ανθρώπων (Ιωάννης 14:6, Α’ Τιμόθεον 2:5, Εβραίους 4:14-16, 5:4-6, 6:19:20, 7:20-28, 8:6, 9:11-28, 10:19-22), την προσωπική δεύτερη έλευσή Του για την ανάσταση των νεκρών και την τελική κρίση των μεν λυτρωμένων για αιώνια ζωή των δε μη σεσωσμένων αμαρτωλών για αιώνια καταδίκη (Ιωάννης 5:28-29, Πράξεις 1:11, Α’ Κορινθίους 15:50-58, Α’ Θεσσαλονικείς 1:10, 4:13-18, Φιλιππισίους 3:20-21, Τίτον 2:13, Εβραίους 6:2).
- Τη σωτηρία του αμαρτωλού ανθρώπου (Ματθαίος 1:21, 9:2,13, 26:28, Μάρκος 2:17, Λουκάς 9:56, 19:10, Ιωάννης 1:12,29, 3:14-17, 6:47, 10:9,28, 20:31, Πράξεις 2:21, 2:38-39, 4:12, 5:31, 10:36,43, 13:38-39, 16:30-31, 26:17-18, Ρωμαίους 1:5, 3:21-26, 4:23-25, 5:20-21, 6:23, Α’ Κορινθίους 1:21, 15:1-4, Εφεσίους 1:7, 2:4-10, Κολοσσαείς 1:14, 2:14, Α’ Τιμόθεον 1:12-17, 2:5, Β’ Τιμόθεον 1:9-10, Τίτον 3:4-6, Α’ Πέτρου 1:17-20, 3:18, Α’ Ιωάννου 2:2, 4:10, 5:13) και την αναγέννηση του δια της ενέργειας του Αγίου Πνεύματος (Ιωάννης 1:13, 3:3, 3:5-6, 20:22, Ιακώβου 1:18, Α’ Πέτρου 1:3,23, Α’ Ιωάννου 2:29, 3:9, 5:1) για προσωπική κοινωνία με τον Θεό (Ιωάννης 1:12-13, 14:6, Ρωμαίους 5:1,10-11, 8:15, 8:38-39, Α’ Κορινθίους 1:9, Εφεσίους 2:10, 2:14-18, Κολοσσαείς 1:12, Τίτον 3:7, Εβραίους 4:16-18, 10:19, Α’ Ιωάννου 1:3, 3:1) μόνο με τη συνειδητή προσωπική ομολογία πίστης του στο πρόσωπο και στο έργο του Ιησού Χριστού (Ματθαίος 10:32, Πράξεις 2:38, 8:12,37, 18:8, 19:18, 22:16, Ρωμαίους 10:9, Γαλάτες 2:16, Φιλιππησίους 2:11, Α’ Πέτρου 1:21, Α’ Ιωάννου 4:15).
- Το βάπτισμα στο νερό στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος (Ματθαίος 28:19, Μάρκος 16:16, Πράξεις 2:38, 10:48) ως ομολογία πίστης και ως πλήρη παράδοση στην νέα εν Χριστώ ζωή (Πράξεις 2:41, 8:36-38, 19:19, Ρωμαίους 6:3).
- Το βάπτισμα στη χαρισματική κίνηση του Αγίου Πνεύματος, για ενδυνάμωση των πιστών προς μαρτυρία του αναστημένου Ιησού Χριστού στους ανθρώπους (Λουκάς 24:49, Μάρκος 16:17-20, Ιωάννης 7:37-39, Πράξεις 1:8, 4:8, 4:18-20, 4:31, 6:8, 8:5, Γαλάτες 3:5, Εφεσίους 3:20-21, Εβραίους 2:4, Β’ Τιμόθεον 1:7), το οποίο εκδηλώνεται με προσευχή σε γλώσσες (Πράξεις 2:3,17, 10:46, 19:6, Α’ Κορινθίους 14:2, 4-33), χαρίσματα και διακονίες (Ρωμαίους 12:6-8, Α’ Κορινθίους 12:4, 7-11, 12:27-30, Εφεσίους 4:11, Α’ Πέτρου 4:10) όπως στην πρώτη αποστολική εποχή, όπως αναφέρεται και διδάσκεται στην Καινή Διαθήκη.
- Την Αγία Γραφή (δηλαδή τα εξήντα έξι (66) κανονικά βιβλία της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης) ως θεόπνευστο λόγο του Θεού και ως τον θεμελιώδη κανόνα πίστης και ζωής (Β’ Τιμόθεον 3:16, Β’ Πέτρου 1:20, Εβραίους 5:14).
- Την οικουμενική μορφή της εκκλησίας του Θεού ως το σύνολο των ανθρώπων που κατοικεί μέσα τους το πνεύμα του Χριστού (Πράξεις 2:46-47, 9:31, 13:1, Ρωμαίους 1:7, 8:9, Α’ Κορινθίους 1:2, Εφεσίους 1:1, 4:4, 4:11-15, Γαλάτες 1:2, Κολοσσαείς 1:18) και την δια του Αγίου Πνεύματος ενότητά της (Πράξεις 2:2-4, 2:17, Ρωμαίους 8:11, Α’ Κορινθίους 12:12-13), ανεξαρτήτως δόγματος, με κεφαλή της τον Ιησού Χριστό.
- Τη συμπροσευχή, τη λατρεία, τη διδασκαλία, το κήρυγμα, την επίθεση χειρών, την αφιέρωση νηπίων, τη βάπτιση στο νερό, το ευχέλαιο, το γάμο, τη θεία κοινωνία, την κηδεία, τη χειροτονία διακόνων του ευαγγελίου, πρεσβυτέρων, διακόνων της εκκλησίας (Πράξεις 2:42, Λουκάς 24:53, Πράξεις 15:16-17, Μάρκος 16:20, 16:18, Λουκάς 2:22-24, Ματθαίος 28:19, Ιακώβου 5:14-15, Ματθαίος 19:4-6, Λουκάς 22:14-20, Α’ Κορινθίους 10:16-17, 11:23-34, Πράξεις 8:2, Πράξεις 13:2-3, Α’ Τιμόθεον 3:1-13, Τίτον 1:5-9).
- Γάμος ορίζεται, σύμφωνα με την ιδρυτική διακήρυξή του από το Θεό και τη διδασκαλία του Ιησού Χριστού, αποκλειστικά η σύζευξη άντρα με γυναίκα στο όνομα του Ιησού Χριστού (Ματθαίος 19:4-6).
Ο οραματισμός της Εκκλησίας
Ο Κύριος Ιησούς έβαλε μέσα στην καρδιά μας τον οραματισμό Του για την εκκλησία μας. Γνωρίζουμε ότι υπάρχει ένα σχέδιο για μας από τον Κύριο, και το σχέδιο αυτό έχει αποκαλυφτεί σε μας στα βασικά του τουλάχιστον σημεία. Έχουμε συνείδηση ότι τίποτα απ’ όλα αυτά δεν μπορεί να εκπληρωθεί από τις δυνάμεις μας γι’ αυτό και ο οραματισμός αυτός στέκεται μέσα στην καρδιά μας με την πίστη ότι ο Κύριος θα τον εκπληρώσει σε ‘μας και με ‘μας.
Ο οραματισμός μας έχει τρεις (3) κατευθύνσεις:
Πρωταρχικά ο Κύριος να αποκαλύψει το πρόσωπό Του (προσωπικότητά Του) στις καρδιές των πιστών έτσι ώστε να έχουν αληθινή και ζωντανή κοινωνία μαζί Του, να οδηγούνται απ’ Αυτόν στην προσωπική τους ζωή με πίστη και να κινούνται στην διακονία του ευαγγελίου με το χρίσμα και την δύναμη του Αγίου Πνεύματος.
Προσμένουμε περισσότερη αποκάλυψη στην διδασκαλία και το κήρυγμα του λόγου του Θεού που θα φέρει απελευθέρωση στους ήδη πιστούς από την θρησκοληψία, την τυπολατρία, τον νομικισμό, τον στείρο ορθολογισμό, και θα κτίσει ζωές ευλογημένες, άγιες, γεμάτες με την παρουσία, την οδηγία και την δύναμη του Πνεύματος του Θεού. Ο Κύριος μας έχει δώσει την μαρτυρία ότι θα μας χρησιμοποιήσει και σε άλλες εκκλησίες και ομολογίες καθώς και έξω από τα όρια της Ελλάδας. Γι’ αυτό και περιμένουμε η επιρροή της διδασκαλίας της εκκλησίας μας να αυξηθεί, και τελικά μια διακονία «Βιβλικού Σχολείου» να δίνει γρήγορα και ολοκληρωμένα την αναγκαία αποκάλυψη για να έχει κάποιος μια δυνατή σχέση με το Θεό και μια χρισμένη διακονία.
Δεύτερον να δοθεί η μαρτυρία του Ιησού Χριστού στον κόσμο.
Προσμένουμε την ιδιαίτερη κίνηση του Αγίου Πνεύματος με σημεία, τεράστια, θεραπείες, απελευθερώσεις στο όνομα του Ιησού Χριστού που θα κάνουν πολλούς ανθρώπους να δώσουν την καρδιά τους στον Χριστό. Προσμένουμε με βάση την εξουσία του ονόματος του Ιησού Χριστού την εκδήλωση του αποστολικού, του προφητικού και του ευαγγελιστικού χρίσματος του Θεού καθώς και των χαρισμάτων του Πνεύματος, ώστε τα έργα της αγάπης του Θεού να φανούν στο γένος των ανθρώπων. Ο Κύριος μας έχει δώσει μαρτυρία ότι θα βρεθούμε για την διακονία του ευαγγελίου στην τηλεόραση, ραδιόφωνο και διαδίκτυο καθώς και σε θέατρα, στάδια και γήπεδα, και ότι η εκκλησία μας θα γίνει πολύ – πολύ μεγάλη με πλήθος νέων πιστών.
Τελικά να φανεί η Βασιλεία του Θεού σ’ αυτή τη χώρα με ανθρώπους του Κυρίου που είναι καλεσμένοι από το Θεό να εκπληρώσουν το θέλημά Του σε όλα τα επίπεδα και τις περιοχές την κοινωνίας.
Προσμένουμε ο Κύριος να καλέσει ανθρώπους Του και να τους δώσει το «βάρος» του θελήματός Του, την οδηγία του Πνεύματός Του με ακρίβεια, καθώς και το χρίσμα Του για να Τον υπηρετήσουν όχι μόνο στον εκκλησιαστικό χώρο, αλλά κυρίως στην πολιτική , στις επιχειρήσεις, στις επιστήμες, στις τέχνες, στην θρησκεία και σε κάθε χώρο της κοινωνίας. Ο Κύριος μας έχει δώσει μαρτυρία ότι τις τελευταίες μέρες θα δούμε ένα στρατό από «Υιούς της Βασιλείας» που δεν θα έχουν ένα θρησκευτικό «ένδυμα», αλλά θα είναι φυσιολογικοί άνθρωποι με το κάλεσμα του Κυρίου σαν «ζυγό» μέσα στην καρδιά, να παίρνουν θέσεις επιρροής και εξουσίας για να υπηρετήσουν τον Κύριο και την εκπλήρωση των σχεδίων Του για αυτή τη γη.